Pierwsza wizyta (konsultacyjna)

Podczas pierwszej wizyty ortodonta bada stan uzębienia. Ponadto dokonuje oceny wady zgryzu i kwalifikuje (bądź, też nie) Pacjenta do leczenia ortodontycznego. Pierwsza wizyta to także najlepszy czas na to, aby ortodonta zapoznał się z wszelkiego rodzaju wątpliwościami i ewentualnymi obawami, jakie rodzą się w głowie Pacjenta, a które dotyczą leczenia ortodontycznego. Dlatego bez obaw Pacjent powinien zadawać różne pytania (nawet te najtrudniejsze), na które chciałby uzyskać odpowiedzi. Jeżeli ortodonta zakwalifikował daną osobę do leczenia ortodontycznego, a Pacjent zdecydował się na leczenie, to wówczas zostają mu wykonane wyciski szczęki i żuchwy. Pobranie wycisków jest zupełnie bezbolesne i ma na celu stworzenie modeli (odlewów) szczęki i żuchwy, które służą celom diagnostycznym w leczeniu ortodontycznym.

Pacjentowi wykonywane sa zdjęcia RTG, w tym: panoramiczne i cefalometryczne, które są niezbędne do rzetelnej oceny złożoności danego przypadku ortodontycznego.

Druga wizyta (diagnostyczna) 

W trakcie drugiego spotkania, na podstawie analizy zdjęć RTG, ortodonta przedstawia pacjentowi holistyczny plan leczenia oraz szczegółowo go z nim omawia. W trakcie tej rozmowy Pacjent dowie się również o możliwych trudnościach i powikłaniach, jakie niesie ze sobą każde leczenie ortodontyczne. Ortodonta informuje również Pacjenta o kosztach leczenia (nie mniej obaw szczegółowo ich omówić z ortodontą!), jakiego efektu leczenia można oczekiwać i jak Jego bezpośrednie zaangażowanie w ten proces może zapewnić tak bardzo oczekiwany przez obie strony sukces. Podczas tej wizyty ortodonta zapoznaje Pacjenta także z różnymi typami aparatów ortodontycznych, które w zależności od materiałów, z którego są wykonywane bardziej przypadną mu do gustu. Współcześnie technologia w leczeniu ortodontycznym jest na tyle zaawansowana, że aparaty ortodontyczne są nie tylko bardziej „przyjazne” dla jamy ustnej, ale też trwalsze i mniej widoczne. W trakcie drugiego spotkania, jeżeli jest taka potrzeba, ortodonta zakłada Pacjentowi tzw. gumki separacyjne, które są przygotowaniem zębów do założenia aparatu stałego. Dodatkowo Pacjent powinien dokonać wyboru aparaty ortodontycznego, jakim chciałby być leczony (tj. metalowy, przeźroczysty, samoligaturujący, lingwalny, itp. – więcej na ten temat w zakładce aparaty ortodontyczne).

Trzecia wizyta (założenia aparatu ortodontycznego)

Po ocenie diagnostycznej, przedstawieniu Pacjentowi i szczegółowym omówieniu z nim planu leczenia ortodontycznego, jak i zaakceptowaniu przez niego kosztów leczenia Pacjent ma zakładany aparat ortodontyczny. Sposób i technika zakładania aparatu ortodontycznego są zupełnie bezbolesne i nie należy się tego obawiać. Założenie jednego łuku przez ortodontę trwa około 30-45 minut. Zamki aparatu stałego przyklejane są do zębów za pomocą specjalnego kleju. Wiązanie kleju z zamkiem ortodontycznym jest mocniejsze niż wiązanie ze szkliwem, co sprawia że klej pozostaje na zamku (a nie na szkliwie) podczas odklejania aparatu po zakończeniu aktywnej fazy leczenia ortodontycznego.

Wizyty kontrolne (regularne)

Kolejne wizyty mają charakter kontrolny. Stanowią one istotną część leczenia ortodontycznego. W zależności od jego przebiegu Pacjent będzie na nie uczęszczał średnio, co 4-8 tygodni. Terminy wizyt kontrolnych są wyznaczane przez ortodontę w porozumieniu z Pacjentem. W trakcie wizyt kontrolnych ortodonta dokonuje – w zależności od potrzeb – wymiany drutów ortodontycznych oraz ligatur. Regularne odbywanie wizyt kontrolnych daje szansę na osiągnięcie optymalnego efektu w leczeniu wad zgryzu. Natomiast ich nieregularność wpływa nie tylko na wydłużenie okresu leczenia, lecz w skrajnych przypadkach także na niemożliwość jego dalszej kontynuacji. W efekcie rezultaty leczenia ortodontycznego zależą też w znacznej mierze od zaangażowania pacjenta w proces leczenia. W przypadku jeśli Pacjent przez 6 kolejnych miesięcy nie stawia się na wizyty kontrolne, to wówczas ortodonta może odmówić mu kontynuacji leczenia.

Retencja (założenie aparatu retencyjnego)

Po zakończeniu aktywnego procesu leczenia Pacjent musi mieć zdjęty stały aparat ortodontyczny. Następnie po wyczyszczeniu zębów i ich odkamienieniu (skaling) pacjent ma zakładany (obowiązkowo) aparat retencyjny, którego zadaniem jest ustabilizowanie efektów zakończonego leczenia ortodontycznego. Każdy Pacjent powinien, dla celów kontrolnych, odbyć jeszcze – w odstępie 3 i 6 miesięcy – wizyty z aparatem retencyjnym.